Vanaf 29 april 2020 wordt de uiterste betaaltermijn bij handelstransacties van grote ondernemingen aan kmo’s beperkt tot maximaal 60 dagen en de controle- en verificatietermijn tot maximaal 30 dagen. De wet van 28 mei 2019 voegt aan de ‘wet van 2 augustus 2002 over de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties’ een definitie van kmo toe.
Met kmo wordt hier bedoeld: een onderneming die op het ogenblik van de sluiting van een handelstransactie binnen de criteria valt van artikel 1:24, § 1 van het Wetboek van vennootschappen en verenigingen.
Dat wil zeggen dat het moet gaan om een onderneming die maximaal één van de volgende criteria overschrijdt:
- gemiddeld aantal werknemers per jaar: 50
- jaaromzet, exclusief de belasting over de toegevoegde waarde: 9.000.000 euro
- balanstotaal: 4.500.000 euro.
Door deze invoeging van de kmo-definitie wordt verduidelijkt dat wie als niet-kmo contracteert met een kmo, bij handelstransacties de wettelijke betalingstermijn van 30 kalenderdagen moet nakomen. Of de conventionele betalingstermijn van maximaal 60 kalenderdagen. Partijen kunnen dus onderling geen uiterste dag van betaling overeenkomen van meer dan 60 dagen, indien de schuldeiser een kmo is en de schuldenaar geen kmo is.
Een beding in een overeenkomst dat hiermee in strijd is, wordt voor niet geschreven gehouden. Deze wet treedt in werking op 29 april 2020 en is van toepassing op de overeenkomsten die worden gesloten vanaf die datum.
Gevolgen voor kmo’s en grote ondernemingen
De maatregel werd ingevoerd om kmo’s te beschermen tegen grote en machtige ondernemingen die hun eigen betalingstermijnen opleggen. Op die manier kunnen kleinere ondernemers niet langer als speelbal fungeren.
Voor grote ondernemingen – die vaak met een financieel centrum in lageloonlanden zitten – betekent dit dat ze zich beter zullen moeten organiseren om hun administratieve processen te versnellen.
Als grotere ondernemingen zich niet aan de regels houden, dan kan de kmo een juridische procedure aanspannen. En daar zal hij als winnaar uit de bus komen. De wet is immers duidelijk. De rechter heeft maar één keuze meer.
En wat met de overheid?
Let op, de betaaltermijn geldt voor transacties tussen kmo en niet-kmo. Voor de overheid zijn er aparte regels. Voor de overheid geldt wettelijk een maximale betalingstermijn van 30 dagen, tenzij overeengekomen is dat het 60 dagen wordt. Maar langer dan 60 dagen is ook hier niet toegestaan.
Bron: Wet van 28 mei 2019 tot wijziging van de wet van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties, BS 29 oktober 2019.
Bron: Graydon Blog
