De zomer van 2020. De zomer waarin ons een land een heropflakkering van het coronavirus beleefde en de Nationale Veiligheidsraad zich genoodzaakt zag om eerdere versoepelingen terug te draaien. Een zware domper voor onder meer de evenementensector. Die zag het zomerseizoen aan zijn neus voorbijgaan.
Een zomer waarin opnieuw elke formatiepoging strandde. Opnieuw liepen de regeringsonderhandelingen vast door partijpolitiek stratego en veto’s. Ook werd er deze zomer nog altijd geen vooruitgang geboekt in de Brexit-onderhandelingen. Het ziet er dus hoe langer hoe meer naar uit dan we op 1 januari 2021 geen handelsakkoord zullen hebben met de Britten.
Een verloren zomer. En dat terwijl ons land blijft kampen met de grootste economische crisis sinds de Tweede Wereldoorlog. De cijfers zien er allesbehalve rooskleurig uit. Dit jaar zou door de coronacrisis het reëel bruto binnenlands product in België met maar liefst 8 à 10 procent kunnen krimpen en dreigen zo’n 180.000 werknemers hun job te verliezen. Uit nieuwe berekeningen van het VBO en databedrijf Graydon blijkt dat als gevolg van de coronaschok en zonder overheidsmaatregelen ruim 40% van de bedrijven potentieel in gevaar kwam. Dankzij de coronamaatregelen van de federale en regionale regeringen daalde dat risico naar 25%. De steunmaatregelen van de regering en de tijdelijke werkloosheid hebben hun effect dus niet gemist. Maar de coronadonderwolken blijven boven onze economie hangen en een doordacht herstelbeleid zal ons moeten behoeden voor erger. De liquiditeitsproblemen zijn min of meer onder controle, maar de solvabiliteitsschok waarbij ondernemingen effectief overkop kunnen gaan, is nog niet vermeden. Integendeel.
De situatie kan eigenlijk niet urgenter zijn … Maar toch slaagt men er niet in om een volwaardige regering te vormen die de toekomst van ons land daadkrachtig in handen kan nemen. De zware uitdagingen waarmee we geconfronteerd worden, kunnen alleen maar aangepakt worden door een volwaardige regering die inzet op een sterk relancebeleid. Een regering die tijdelijk en gericht de zwaarst getroffen sectoren ondersteunt en tegelijk een reeks hindernissen, die de competitiviteit van onze ondernemingen ten opzichte van onze buurlanden belemmert, wegwerkt. Zo is het cruciaal dat de loonnormwet van ’96 onverkort en ongewijzigd van toepassing blijft, de energiebevoorradingszekerheid gegarandeerd wordt door het langer openhouden van ministens twee kerncentrales en er geen extra druk komt op de bedrijven via een ondoordachte ‘rage taxatoire’ die ondernemerschap eerder zal afremmen dan stimuleren. Indien de politieke crisis blijft aanslepen en een weloverwogen herstelbeleid uitblijft, zullen we niet alleen geconfronteerd worden met een sanitaire crisis en een Brexitcrisis, maar ook met een competitiviteitscrisis die gepaard zal gaan met veel jobverlies.
Het najaar staat voor de deur. Laten we samen de coronaregels strikt blijven opvolgen om de verspreiding het virus zo veel mogelijk in te dijken. Zo vermijden we opnieuw een verstrenging van de maatregelen en kan de economie verder heropleven. Laten we onze hoop vestigen op onze onderzoekers en innovatieve bedrijven zodat er snel een vaccin komt tegen COVID-19. Dan kan ons economisch en maatschappelijk leven, dat al maanden verstoord is door het coronavirus, weer op toerental komen.
Ook de sociale partners van de Groep van Tien zullen hun verantwoordelijkheid moeten opnemen door eind dit jaar een verantwoord loonakkoord te sluiten dat de concurrentiepositie van onze bedrijven niet opnieuw doet ontsporen, de werkgelegenheid prioritair vooropstelt, en de laagste sociale uitkeringen perspectief op verbetering biedt. En ten slotte, laten we vooral hopen dat onze verkozenen hun verantwoordelijkheid opnemen en er snel een stabiele regering komt die ondernemerschap en werkgelegenheidscreatie vooropstelt. Wat de kleur van de nieuwe federale regering ook moge zijn, de sterkste mensen moeten aan boord. We zullen hen nodig hebben.
PIETER TIMMERMANS, GEDELEGEERD BESTUURDER VBO
Bron: VBO
