De zomer staat voor de deur. Dankzij de versoepeling van de coronamaatregelen lopen de terrasjes vol. Stap voor stap keren we terug naar het normale leven. Maar economische donderwolken hangen boven ons. Zelfs al ziet het er naar uit dat we het coronavirus relatief onder controle hebben, de druk op het bedrijfsleven blijft ontzettend groot. In die mate dat de Belgische economie in 2020 afstevent op de grootste economische krimp sinds de Tweede Wereldoorlog.
Welvaartsverlies van 50 miljard
Op basis van nationale en internationale indicatoren en van een grote halfjaarlijkse bevraging bij onze sectorfederaties net na het opheffen van de lockdown, publiceerde het VBO vorige week zijn ‘Focus Conjunctuur’. Uit die enquête blijkt dat de Belgische economie dit jaar op de grootste economische krimp uit zijn naoorlogse geschiedenis afstevent. Een krimp van maar liefst 8,3 procent. Allen samen moeten we door de coronacrisis zo’n 50 miljard euro aan welvaart inboeten. Kortom, er is een immense krater geslagen in die welvaart.
Die ongeziene terugval leidt tot een onrustwekkende daling in het aantal bedrijfsinvesteringen (-10% tot -15%) en tot een verdubbeling van het aantal faillissementen. Ook de werkgelegenheid heeft te lijden onder de pandemie. Die ligt in de meeste sectoren een pak lager dan voor de crisis, en uit de rondvraag blijkt dat de bedrijven binnen zes maanden nog altijd een daling in werkgelegenheid verwachten tussen 4,7% en 8,2%.
Al zorgt de geleidelijke heropening voor een voorzichtig herstel en toont het vertrouwen bij bedrijven in juni in de eurozone een relatief sterk herstel, de grote vraag blijft welk soort herstel we krijgen. Uit de VBO-vooruitzichten valt op te maken dat het 2,5 jaar kan duren voor de economische activiteit opnieuw op het niveau van 2019 staat.
Nood aan relanceregering
De cijfers uit onze barometer kleuren gitzwart. Maar er is beterschap in zicht. Volgend jaar kan de hemel opnieuw opklaren en is een krachtig herstel van ruim 6% mogelijk. En dat op één cruciale voorwaarde: een stabiele regering die werk maakt van een ambitieus en doordacht herstelplan.
Ruim een jaar na de verkiezingen en na vele rondjes lopen en discussies voeren over kleuren, staan we nog nergens. Maar de coronacrisis heeft de situatie grondig gewijzigd. Het gaat niet meer over links of rechts. Het gaat over relance. Onze cijfers spreken boekdelen. Of het nu gaat om groene, rode, blauwe, oranje of gele partijkleuren, of het nu gaat om de twee keizers of de drie koningen, elke politicus die het menens is met de welvaart van ons land, laat zijn veto’s vallen en kiest NU voor het gemeenschappelijke project: herstel. Elke dag getreuzel of geruzie, is schuldig verzuim.
4×4-turborelanceplan
Zonder volwaardige regering en eenheid van commando komen we niet verder dan tienrittenkaarten of een eenmalige consumptiecheque. Hiermee gaan we onze economie echter niet uit het diepe dal trekken. Fundamentelere ingrepen zijn nodig. In de eerste plaats is het cruciaal dat we alle nodige maatregelen treffen om het virus daadkrachtig te bestrijden en een tweede golf van COVID-19-besmettingen te vermijden. Het gaat dan om de ontwikkeling van een app voor ‘contact tracing’, massale en snelle beschikbaarheid van testcapaciteit en van geschikte beschermingsuitrusting, … Daarnaast moeten we inzetten op maatregelen om onze economie op middellange termijn te stutten en om te zorgen dat we de komende jaren weer kunnen aanknopen met een gezonde groei. Het VBO heeft hiervoor een 4×4-turborelanceplan gelanceerd dat focust op 4 grote assen om onder meer de competitiviteit van onze bedrijven te garanderen, de ecologische en digitale transitie te faciliteren en werklozen intensiever te begeleiden naar een nieuwe job. Turbo slaat op de urgentie om nu knopen door te hakken; 4 verwijst naar de 4 pijlers : economisch, sociaal, ecologisch en digitaal.
We hopen dat het nieuwe elan in de formatiegesprekken uitmondt in een echte relanceregering. Als ook die poging mislukt, stevenen we onherroepelijk af op nieuwe verkiezingen en blijft het nog minstens zes maanden wachten op een doordacht relancebeleid. Dan riskeren we om opnieuw de zieke man van Europa te worden met een schuldexplosie en hoge werkloosheid zoals eind jaren 70, begin jaren 80. De economische gevolgen zullen zich dan decennialang laten voelen…
Bron: VBO
